All the kids standing in line for the bathroom.

Een auto ongeluk op de vroege morgen, dat is lekker wakker worden.
Wel in een keer goed wakker. Op weg naar stage was iedereen stil en zenuwachtig.
We wisten niet wat we moesten verwachten. Eenmaal aangekomen zagen we hoge hekken om een mega gebouw heen. De huizen in de buurt zagen er vervallen uit. Een rare eerste indruk. Eenmaal binnen zag je direct de walls of fame. Mooie plekken waar werk van kinderen uitgestald werd. Ik wist toen nog niet of dit was om de kinderen te motiveren of omdat het moest van de overheid. Helaas was het ’t laatste geval.

Mijn mentor Mrs. Gail Kantor, is awesome! Ze is super lief, maar ze staat heel erg sterk in haar schoenen. ‘Hi darling. Hi Babe, how are you. He sweety, how are you doing today miss? Hi my handsome friend.’ Zo liep ze door de gangen heen. Dit was tegen haar collega’s. Je kan je voorstellen dat ik me gelijk op mijn gemak voelde bij haar, zo lief!

Tegen de kinderen was ze nog geweldiger. Kinderen kregen kussen op hun hoofd omdat ze hun boek open hadden. Er waren kinderen die de hele ochtend geen boek open deden, geen pen op hun tafel pakte. Ze keken rond, deden niets. Ze leken zich zelf niet eens te vervelen. Aangeleerde luiheid noemde mijn mentor het. Ze komen alleen voor het gratis ontbijt en lunch. Ze blijven van de straat af. Heel bizar. Voor al mijn lieve stage kinderen: Denk er niet aan hoor!!!!! ☺

Tijdens de pauzes zijn de jongens en meisjes gescheiden. Ik vroeg mijn mentor waarom dit zo was. Ze vertelde me dat het heel erg uit de hand zou lopen als ze samen pauze zouden houden. Om even een voorstelling te krijgen, er zijn 3 meisjes in de 8th grade (13 jaar) die zwanger zijn.. Dit is bijna niet tegen te gaan, maar door de aparte pauzes lukt dit al iets meer.

De kinderen in mijn klas (in Nederland) mogen gewoon naar de wc gaan, wanneer ze willen. Hier mogen ze maar 1 keer per dag naar de wc. Iedereen moet het klaslokaal uit en in de rij gaan staan. Dan moeten ze blijven staan en er mogen maar 3 kinderen tegelijk in de toiletten zijn. Er heeft iemand de deurtaak, die houden iedereen in de gaten die in de toiletten zijn. Dit was zo’n bizar verschil… Ik ben dolblij dat mijn lieve kinderen in Nederland zich goed genoeg gedragen om alleen naar de wc te mogen. Dit is echt zo extreem.. Sommige kinderen zijn niet te motiveren. Dit is aan de ene kant heel erg sneu, alsof ze geen vertrouwen hebben in henzelf. Maar aan de andere kant is dit dus echt een uitdaging.
Woensdag mag ik een les geven over Nederland. Mijn stage kinderen uit groep 5/6 hebben mijn geholpen om de les te maken! Ik ga jullie laten weten hoe het was, lieverds!

Vanavond heb ik heerlijk hardgelopen op de hardloopbaan. Even alles in mijn hoofd op orde brengen en relaxen. Dit is echt nodig. Want oh, wat is dit geweldig maar vermoeiend.

Morgen hebben we communityservice, we gaan een park schoonmaken en onkruid wieden. Daarna wilde de meiden naar een outlet mall, ik ben benieuwd. Even lekker shoppen.

Nu ga ik lekker slapen.

Een kus speciaal voor mijn lieve Roemer.
xx