Dino eten, Central Park
Blijf op de hoogte en volg Merel
03 Juni 2014 | Verenigde Staten, New York
Het is nu 9.25 en ik zit op het dakterras. Dit zit op ongeveer level 9. Ik heb geen last van hoogtevrees, maar toen ik de brandtrap op liep begon er wel iets in mijn lichaam een alarm af te geven. Maar, doerak als ik ben, ik ben gewoon door gelopen. Het is het helemaal waard. Wat is dit prachtig zeg. Aan de ene kant zie ik het WTC en de Manhattan Bridge. Aan de andere kant zie ik the Empire State Building, the Rockfeller, en the Chrysler Building (geen idee hoe ik het moet schrijven). Het is adembenemend.
Verder kreeg ik gister avond pijn in mijn rechter long bij het inademen. Ik maakte me toen al zorgen maar heb het maar gewoon even aangekeken. Vandaag is de pijn door getrokken naar mijn rug en voel ik het alleen in mijn borst als ik diep inadem. Hopelijk is het niets. Als ik er morgen ochtend nog last van heb, dan zal ik een duur telefoontje plegen naar mijn dokter. Hier naar de dokter gaan vind ik geen optie. Dit zal duizenden euro’s kosten. Daarvan ga ik liever nog een keer op vakantie..
Het bloggen schiet niet echt op. Ik blijf maar om me heen staren..
Alleen in NY is dood eng. Iedere ochtend voelt het als een mega grote stap om überhaupt richting de deur te bewegen. Er kan zo verschrikkelijk veel mis gaan als je als jong meisje alleen in een grote stad bent. Maar ik probeer hier zo min mogelijk aan te denken. Toen ik gisteren eindelijk de moed had verzameld om de metro weer in te gaan deden mijn knieën erg veel pijn van het lopen. Ik besloot een stuk te lopen en daarna een taxi te pakken. Mijn taxi chauffeur was dit keer super aardig (in tegenstelling tot de man die de verkeerde kant op reed en geen Engels sprak). We hadden een goed gesprek over hoe ‘The American Dream’ nooit behaald kan worden. Hij is 25 jaar geleden in NYC gekomen en heeft sinds dien geen dag vrij gehad. Hij moet blijven werken omdat het te duur is. Alles is zo rot geregeld in amerika dat als je oud bent en met pensioen wilt je waarschijnlijk nog 5 jaar moet blijven werken om uberhaupt genoeg geld te hebben voor eten. Laat staan je huis. Dit is de reden waarom er veel oudere mensen op late leeftijd nog homeless worden. Of uit wanhoop eten ze hondenvoer, hier worden ze vervolgens ziek van en moeten dus weer geld betalen voor zorg, maar geld hadden ze niet want ze aten al hondenvoer om zo veel mogelijk te besparen. Ach, zo kan ik nog wel even door gaan. Na 3 weken Amerika in de grote steden en als NIET toerist, kan ik zeggen dat mijn Piture Perfect van Amerika bullshit is.
Maar goed mijn dag was gisteren wel weer geweldig! Ik ben uitgestapt bij The Museum of Natural History. Ik kwam binnen en deed (onbewust) een vreugdessprong. DINO’S en daarna opgezette OLIFANTEN!!!!! Whoeeeeepppppp. Nou ja, ik kan 5 kantjes typen over hoe geweldig dit museum was en over hoe mooi alles ingericht was, maar dat doe ik niet. Ik raad jullie aan om NU een ticket te boeken en dit museum te gaan bezoeken…
Toen ik ging lunchen las ik o peen bord: ‘bestel nu dino-nuggets voordat ze uitsterven.’ Geweldig. Ik heb dus dino’s gegeten.
Na 3 uur in het museum (je kan er een hele dag besteden), ben ik naar buiten gegaan en ben ik Central Park in gelopen. Ik moest maar een ‘klein stukje’ tot aan 5th avenue. Ik denk dat ik gemakkelijk 5 kilometer gelopen heb. Heel bijzonder, overal groen en als je dan naar boven kijkt zie je de wolkenkrabbers.
Daarna ben ik 5th avenue op gegaan. Ik had voor iedereen al iets gekocht behalve voor mezelf. Dus lekker wat gewinkeld voor mezelf. Moeilijk hoor. Ze hebben hele leuke mannen kleren.. Maar de koffer is bijna vol.
Ik kwam in een winkel waar ze Tshirts verkochten die schilders hebben gemaakt, schilders die ook in het Moma hangen. Ik heb dus gelijk een shirt gekocht van mijn favoriete schilder, en moest me echt inhouden om niet van meer schilders een shirt te kopen! Heel erg gaaf!
Toen ik een hele dag in NYC geweest was had ik wel weer genoeg moed om de metro te pakken. Dit ging prima. Ik ben zelfs nog een keer over gestapt omdat ik dan dichterbij huis zou uitkomen! :D TROTS.
Nu moet ik mijn plan voor vandaag gaan maken. Er is nog zo veel te zien, maar zo weinig tijd.. Goede reden om een paar dingen niet te doen en nog een keer terug te komen denk ik zo.
Vanavond ga ik naar the Lion King. Verjaardags cadeau van papa en mama. Ik heb hier extreem veel zin in! Het theater zit OP Times Square dus ik kan daar ook nog een keer van genieten. En morgen middag moet ik al naar het vliegveld.
Jammer, maar ook heeeeeel erg fijn.
Ik miste mijn stageklas vanaf het moment dat ik mijn stage klas in Philly instapte. En mijn lieve vriendje vanaf het moment dat ik bij hem weg ging. Ouders en broer ook al heeeeel snel. Ik ben heel blij dat ik ze straks weer mag zien en knuffelen. Maar ik ben ook heel blij dat ik dit heb gedaan. Ik ben zo dankbaar voor ieder moment.
Oke, ik zit bijna te huilen op een rooftop met uitzicht over heel NY. Wat ging er hier mis?! Ik ga mijn route bepalen voor vandaag.
DIKKE KUSSEN
-
03 Juni 2014 - 20:11
Peggy:
Geweldig weer. Verheug me steeds meer op de foto's. Kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley