Stage en paradijs
Blijf op de hoogte en volg Merel
30 September 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Het begint al, geen tijd om mijn blog bij te houden. Hier dus een beknopte samenvatting van de afgelopen week!
Vorige week zondag zijn we op pad gegaan. We kwamen een winkelcentrum tegen waar we zijn gaan lunchen. Een heerlijke maaltijd bij de KFC waar ik echt extreem gelukkig van werd. Gewoon een lekker stuk kip. Toen kon de dag al niet meer stuk. We hadden een goede bodem om lekker te gaan shoppen. Na wat winkeltjes in en uit gelopen te hebben, zagen we een nagelsalon. Hier hebben we voor 3 euro onze nagels laten doen. Iets wat ik in Nederland (bijna) nooit doe. Het was ontzettend relaxt, we gaan hier dus ook echt nog een keer heen. Daarna zijn we naar de Europese straat gegaan waar we Floor en Raquel tegen kwamen. We hebben met zijn vieren gegeten in een restaurantje voor ongeveer 12 euro. Voor een goede maaltijd betaal je ongeveer 2 euro in dit land. Geweldig!
Maandag is ‘onderzoeksdag’, dit keer hebben we onderzoek gedaan aan het zwembad. Er zijn een aantal dingen besproken over het onderzoek maar eigenlijk hebben we meer genoten dan gewerkt. Ik begin ook echt al lekker bruin te worden!
Dinsdag hebben we voor het eerst stage gelopen op de Tumbuh 3 school. Omdat de school een internationaal curriculum heeft, spreekt iedereen Engels. Dit was ontzettend fijn. We werden ontvangen door de directrice en door de mevrouw die ons begeleid. Ze wilden eerst afspreken wat wij precies moesten doen voor school, zodat ze ons zo goed mogelijk kunnen gaan helpen. Je kunt je voorstellen dat dit een heel fijn ontvangst is. We hebben zo veel mogelijk geobserveerd. Het onderwijs hier is heel anders. Ze laten bijna niets uit het kind komen, al zeggen ze wel dat ze dit proberen. Ook zijn de complimentjes niet vaak te horen. Wat wij op de scholen moeten doen is echt al duidelijk: we moeten structuur gaan bieden. Pas daarna kunnen we gaan kijken naar het niveau verschil van de leerlingen en hoe we daar mee om kunnen gaan. Ook kunnen we daarna pas kijken naar de speciale behoeftes van de kinderen.
Er is duidelijk geworden uit observaties dat de kinderen hun vingers niet opsteken maar gewoon door de klas roepen. Dit heeft als gevolg dat degene die het hardste gilt het meeste aandacht krijgt. Als een kind iets niet snapt en daar niet voor uit durft te komen zal het kind dus geen hulp krijgen.
Deze week hebben we goede gesprekken gevoerd met de schoolleiding. We hebben mooie opdrachten gekregen waar we echt veel mee kunnen. Behalve orde en structuur brengen, zullen we werken aan de niveauverschillen van de kinderen. Maar eerst moet er rust en structuur komen voor we iets kunnen bereiken. Dit niet alleen in de klas. De kinderen hebben in de pauze niets te doen, ze rennen in de klaslokalen en de leraren hebben nergens rust. De kinderen zijn overal en rennen omdat ze zich vervelen. Wij zullen spellen gaan aanbieden in iedere pauze zodat de kinderen zelf leren spelen. Hierdoor komt er direct meer structuur, zelfs in de pauzes.
Afgelopen weekend zijn Judith en ik een lang weekend naar de Karimunjawa eilanden geweest. Een weekendje op ‘vakantie’. De reis verliep heel goed. We gingen om 12 uur ’s avonds weg. Omdat we samen de reis maakte hadden we een 6 personen busje voor ons samen. We hebben liggen slapen in de auto dus voor mijn gevoel waren we er zo. We moesten 4 uur buiten wachten voor de auto vertrok. We konden bij een reisleider van een grote groep studenten blijven. Dit was fijn. Van de bootreis heb ik niet veel mee gekregen. Ook hier heb ik liggen slapen. Ik werd wakker op het paradijs.. Witte stranden en helder blauwe zee. Zo ontzettend mooi. Als of ik in een screensaver zat, zo mooi….
We hadden een leuke hotelkamer, maar we wilde eigenlijk al vrij snel op pad. We werden door jongens van het hotel bij een leeg strand gebracht. Het was zo fijn om samen op zo’n mooi strand te zijn. We hebben echt heel erg genoten. Al vrij snel kwamen die andere studenten ook naar het strand. Toen was het een heel stuk drukker, maar daar hadden we niet echt last van.
Het eten bestond uit witte rijst. Gelukkig kon ik er wat ketjap over heen doen. De rest van het eten heb ik niet gegeten. De eerste avond waren er geen groentes. We kregen een hele vis om te eten. Aangezien ik absoluut geen vis eet, maar het wel wilde proberen heb ik van bijna iedere vis een hapje geproefd. Nog geen succes, helaas. De meeste groentes waren heel pittig gekruid. Zo pittig dat ik het gevoel had dat mijn lippen een botoxkuur gehad hadden. Dikke zoeloelippen.
De tweede dag moesten we vroeg op, het ontbijt bestond uit witte rijst en een eitje. Ook met een beetje ketjap was dit best te doen. We zijn om 8 uur naar de haven gebracht. Hier zijn we op een vissersboot gestapt met een groep van 15 indo’s. We zijn een stuk gaan varen over de zee. De zee heeft zo veel verschillende kleuren blauw dat je niet uitgekeken raakt. Onderweg zijn we langs eilandjes gevaren met witte stranden, palmbomen en af en toe een klein hutje. Zo mooi!
Midden op de zee zijn we gestopt om te gaan snorkelen. We kregen geen uitleg of iets. Alles was in Bahasa. We voelde ons redelijk ongemakkelijk toen we zagen dat de mensen er met lange spijkerbroeken in gingen. Maar wij zijn nou eenmaal anders, dus toch maar in onze bikini’s de zee in.
Het was heel erg mooi, de vissen waren heel brutaal en zwommen gewoon tegen je bril aan. In het begin vond ik het best een beetje eng. Deze zeikerd is namelijk al heel haar leven ‘bang’ voor vissen. Het waren alleen kleine visjes met mooie kleuren dus ik was snel over mijn angst heen. Sommige stukken koraal waren heel mooi gekleurd. Andere waren wat minder mooi. Het was zo vet om te zien hoe de zee er uitzag. Tussen de middag zijn we naar een onbewoond eiland gegaan waar we hebben geluncht. We hebben op dit mooie strand heel veel foto’s gemaakt en genoten van het uitzicht. Andere mensen genoten hier ook van het uitzicht want er wilde heel veel indomannen met ons op de foto. Hihi.
Aan het einde van de middag zijn we weer gaan snorkelen, ook hier was het prachtig. De wind was alleen harder gaan waaien dus het was een heel stuk kouder en minder fijn drijven. Maar ook hier was het prachtig. Ik heb zelfs NEMO gevonden! Ik was echt mega gelukkig.
Daarna zijn we met de haaien gaan zwemmen. Deze haaien zaten in een bassin. De grootste haaien ongeveer 1,80 m. Judith had een ‘grote mond’ en zei: ‘Als dit het is? Nou dat doe ik wel even hoor!!!’ Dus die ging als eerste. Ik ben als de dood voor haaien en vond het dus echt eng… Veel minder relaxt zakte ik langzaam het water in, eerst een voet. Toen een onderbeen, snel weer om hoog omdat er een haai aankwam. Oke, weer een onderbeen, stukje bovenbeen, een hoge gil want er zwom weer een haai langs. Tegen mezelf zei ik dat ik niet zo moest zeiken en gewoon moest gaan staan. Zo gezegd zo gedaan. Ondertussen Judith haar hand vast gepakt. Die vond het toch ook wel spannend. Roepend naar de man of hij al foto’s gemaakt had hield ik de beesten in de gaten. De foto was gelukt dus ik MOEST er uit. Snel naar de trap. Maar terwijl ik mijn been om hoog bewoog kwam de grootste haai op me af. Oh… mijn…. god…. NIET OKE. Terwijl hij langs zwom probeerde ik mijn lichaam langzaam naar de trap te verplaatsten maar toen kwam er nog zo’n grote haai langs. Het was zo eng. Op de foto’s is ook heel goed te zien dat ik het echt niet leuk vond. Maar ach, het kan weer van mijn bucketlist af… :D
’s Avonds zijn we naar de zonsondergang gaan kijken. Dit was zo ontzettend mooi! Later op de avond zijn we naar een kampvuur gegaan. Hier waren die andere studenten ook. Ze hadden alleen een iets andere insteek dan wij hadden, namelijk zuipen. We zijn redelijk snel naar huis gegaan. Helaas lopend omdat onze scooterdrivers al aardig wat biertjes op hadden. Gelukkig liep de aardige tourguide met ons mee.
De volgende ochtend zijn we weer begonnen met snorkelen. Daarna hebben we van 10.00 tot 13.30 op een onbewoond eiland gelegen. Hier zijn we echt lekker bruin geworden. In de schaduw liggen vond ik niet zo fijn. Hier lopen namelijk heel veel mieren en de mieren zijn heel vervelend. Ik ben zelfs door een mier gebeten. Vlak onder mijn oog, dit deed echt heel erg pijn.
Na het zonnen en de lunch zijn we weer gaan snorkelen. Hier waren ook veel toeristen. Het koraal kwam tot heel hoog, dus je moest goed opletten waar je zwom. Judith heeft haar been open gehaald aan het koraal. Au.
Sommige mensen gingen boven op het koraal staan, dit vond ik echt niet leuk. Ik ben er toen uit gegaan omdat ik dit zonde van de natuur vind. Het koraal is al zo beschadigt, als je er op gaat staan of er tegen aan stoot dan gaat het dood. Aangezien ik genoeg genoten heb van het koraal, ging ik er met een goed gevoel uit.
Ik kan de wereld dan misschien niet redden, maar ik kan wel mee helpen aan het voorkomen van dood koraal! :D
De reis terug naar yogya ging heel goed. We hebben de driver verteld dat we graag wilden eten. Gelukkig vond hij dat een goed idee dus we zijn naar de KFC gegaan. Ein-de-lijk weer vlees!! Heerlijk.
Zo, voor nu houd ik het hier bij. Ik ga er wat foto’s op gooien. Dan kunnen jullie zien hoe mooi het was en hoe dapper ik bij de haaien stond!
Heel veel liefs en kusjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley